NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
يُوسُفُ بْنُ
مُوسَى
حَدَّثَنَا
جَرِيرُ بْنُ
عَبْدِ
الْحَمِيدِ
عَنْ عَبْدِ
الْمَلِكِ
بْنِ
عُمَيْرٍ
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ
بْنِ أَبِي
لَيْلَى عَنْ
مُعَاذِ بْنِ
جَبَلٍ قَالَ
اسْتَبَّ
رَجُلَانِ عِنْدَ
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ فَغَضِبَ
أَحَدُهُمَا
غَضَبًا
شَدِيدًا حَتَّى
خُيِّلَ
إِلَيَّ
أَنَّ
أَنْفَهُ
يَتَمَزَّعُ
مِنْ شِدَّةِ
غَضَبِهِ
فَقَالَ النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
إِنِّي
لَأَعْلَمُ
كَلِمَةً
لَوْ قَالَهَا
لَذَهَبَ
عَنْهُ مَا
يَجِدُهُ
مِنْ
الْغَضَبِ
فَقَالَ مَا
هِيَ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ
قَالَ
يَقُولُ اللَّهُمَّ
إِنِّي
أَعُوذُ بِكَ
مِنْ الشَّيْطَانِ
الرَّجِيمِ
قَالَ
فَجَعَلَ
مُعَاذٌ
يَأْمُرُهُ
فَأَبَى
وَمَحِكَ
وَجَعَلَ يَزْدَادُ
غَضَبًا
Muâz b. Cebel'den
demiştir ki:
Nebi (s.a.v.)'in
huzurunda iki kişi çekişti. (Onlardan) biri (diğerine) öyle sert bir şekilde
Öfkelendi ki bana (öfkesinden) burnu çatlayacak gibi geldi.
Bunun üzerine Nebi
(sav):
"Ben bir söz
biliyorum ki eğer (bu adam) o sözü söylese (içinde) duymakta olduğu (bu öfke)
kendisinden gider. (Orada bulunanlardan):
Ey Allah'ın Resulü o söz
nedir? diye sordu (da Hz. Nebi):
"Allahümme înnî
eûzu bike mineşşeytânirracîm" (sözüdür)" buyurdu.
(Bu hadisi Muaz'dan rivayet
eden Abdurrahman b. Ebi Leyla) dedi ki: Bunun üzerine Muaz, o adama (bu sözü
söylemesini) emretmeye başladı. O adam da kabule yanaşmadı. Ve münakaşaya
yeltendi, öfkesi de artmaya başladı.
Tahric edenler: Buhari
edeb. bedü'l-halk; Müslim, birr; Tirmizî. devât; Ahmed b. Hanbel, V. 240, 244.