NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
235 - (647) وحدثنا
يحيى بن حبيب
الحارثي.
حدثنا خالد بن
الحارث. حدثنا
شعبة. أخبرني
سيار بن
سلامة. قال:
سمعت
أبي يسأل أبا
برزة عن صلاة
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم. قال قلت:
آنت سمعته؟
قال فقال: كأنما
أسمعك الساعة.
قال: سمعت أبي
يسأله عن صلاة
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم. فقال:
كان لا يبالي
بعض تأخيرها
(قال يعني
العشاء) إلى
نصف الليل.
ولا يحب النوم
قبلها ولا
الحديث بعدها.
قال شعبة: ثم
لقيته، بعد،
فسألته فقال:
وكان يصلي
الظهر حين
تزول الشمس.
والعصر، يذهب
الرجل إلى
أقصى
المدينة، والشمس
حية. قال:
والمغرب، لا
أدري أي حين
ذكر. قال: ثم
لقيته، بعد،
فسألته. فقال:
وكان يصلي
الصبح فينصرف
الرجل فينظر
إلى وجه جليسه
الذي يعرف
فيعرفه. قال:
وكان يقرأ
فيها بالستين
إلى المائة.
{235}
Bize Yahya b. Habîb
El-Hârisî de rivayet etti. (Dediki): Bize Hâl/d b. El-Haris rivayet etti. (Dediki):
Bize Şu'be rivayet etti. (Dediki): Bana Seyyar b. Selâme haber verdi. Dediki:
Babamı, Ebu Berze'ye,
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in namazını sorarken işittim.
Râvî demiş ki: Ben
Seyyâr'a : Bunu .sen mi işittin? dedim, Seyyar: —Hem de şimdi seni nasıl
işitiyorsam öyle (işittim.) dedi. Ve sözüne şöyle devam etti:
— Babamı, ona Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem)'in namazını sorarken işittim. Ebu Berze şu cevâbı verdi:
— Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onu
(yâni yatsı namazını) bazen gecenin yarısına kadar te'hîr etmekde beis
görmüyordu. Yatsıdan önce uyumayı ve ondan sonra konuşmayı sevmezdi.
Şu'be demiş ki: «Sonra
ben, Seyyâr'a rastlıyarak kendisine sordum. Seyyar şöyle dedi:
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) öğleyi güneşin zevalinden sonra, ikindiyi bir insanın, güneş
dipdiri iken Medine'nin en uzak yerine gidebileceği bir zamanda kılardı. Akşam
namazı hakkında hangi vakti söylediğini bilmiyorum.»
Şu'be demiş ki: Bir
zaman sonra Seyyâr'a yine tesadüf ederek, kendisine sordum. Seyyar şu cevâbı
verdi :
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) sabah namazını kıldırır; namazdan çıktıkdan sonra insan
tanıdığı ahbabının yüzüne bakınca, onu tanırdı. Sabah namazında altmışdan,
yüz'e kadar âyet okurdu.»
236 - (647) حدثنا
عبيدالله بن
معاذ. حدثنا
أبي. حدثنا
شعبة عن سيار
بن سلامة؛
قال: سمعت أبا
برزة يقول:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم لا يبالي
بعض تأخير
صلاة العشاء
إلى نصف
الليل. وكان
لا يحب النوم
قبلها ولا
الحديث بعدها.
قال شعبة: ثم
لقيته مرة
أخرى فقال: أو
ثلث الليل.
{236}
Bize Ubeydullâh b. Muâz
rivayet etti. (Dediki) : Bize babam rivayet etti. (Dediki) : Bize Şu'be, Seyyar
b. Selâme'den rivayet etti, demiş ki: Ebu Berze'yi şöyle derken işittim:
«Resulullah (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem) bazen yatsı namazını gece yarısına kadar te'hîr etmekde bir beis
görmezdi. Yatsıdan evvel uykuyu, ondan sonra konuşmayı sevmezdi.»
Şu'be demiş ki: «Sonra
Seyyâr'a başka bir defa rastladım. O defa Seyyar (yahut gecenin üçte birine)
dedi.»
237 - (647) وحدثناه
أبو كريب.
حدثنا سويد بن
عمرو الكلبي عن
حماد بن سلمة،
عن سيار بن سلامة
أبي المنهال؛
قال: سمعت أبا
برزة الأسلمي
يقول:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم يؤخر
العشاء إلى
ثلث الليل.
ويكره النوم
قبلها،
والحديث بعدها.
وكان يقرأ في
صلاة الفجر من
المائة إلى
الستين. وكان
ينصرف حين
يعرف بعضنا
وجه بعض.
{237}
Bize bu hadîsi Ebu
Kûreyb de rivayet etti. (Dediki) : Bize Süveyd b. Amr El-Kelbî Hammâd b.
Seleme'den, o da Seyyâr b. Selâme Ebu Minhâl'den naklen rivayet etti. Demişki:
Ben, Ebu Berzete'l-Eslemî'yi şöyle derken işittim:
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) yatsıyı gecenin üçte birine kadar te'hîr ederdi. Yatsıdan
önce uykuyu ve ondan sonra konuşmayı sevmezdi. Sabah namazında yüzle altmış
arası âyet okurdu. Namazdan biri birimizin yüzünü tanıyacak kadar aydınlık
olduğu zaman çıkardı.»