MUĞNİ’L-MUHTAC

BAYRAMLAR VE NAMAZI

 

2. KILINMA ZAMANI

 

Bayram namazının vakti [bayram günü] güneşin doğmasından zevaline [batıya dönmesine] kadardır. Güneşin bir mızrak boyu yükselmesinden sonra kılınması sünnettir.

 

Bayram namazının vakti, bayram günü güneşin doğması ile batıya dönmesi arasındaki zamanda kılınır. Çünkü cemaatle kılınması meşru olan namazlarda aslolan bunların vakitlerinin müşterek olmamasıdır. Bir namaz vakti çıktığında diğer namazın vaktinin girmesidir. Bu namaz, bayram gününe nispet edilen bir namazdır. Gün ise fecrin doğması ile girer. Bu günde cemaatle namazın meşru olacağı boş bir zaman dilimi yoktur.

 

Namazın son vaktinin güneşin batıya dönmesi ile bittiği konusunda ittifak vardır; çünkü güneşin batıya dönmesi ile bir başka namazın vakti girmektedir.

 

İleride şu hüküm gelecektir: Şahitler ramazan ayının otuzuncu günü öğleden sonra [şevval hilalini gördüklerine] şahitlik etseler ve akşam namazı vaktinden sonra o şahitlerin güvenilir olduğu tescillense bu namaz ertesi gün eda olarak kılınır.

Nebi (s.a.v.)'e uymak ve [diğer müctehidlerin] görüş ayrılığından kurtulmak amacıyla güneşin bir mızrak boyu yükseldiği ana kadar bu namazı ertelemek sünnettir. Bizim mezhebimiz içinde yer alan -Subki ve diğer alimlerce nakledilen- bir görüşe göre bayram namazının vakti güneşin bir mızrak boyu yükseldiği an girer. Bundan önce bu namazın kılınması tenzihen mekruhtur. Güneşin bir mızrak boyu yükselmesinden önceki vakit, diğer namazları kılmanın yasak olduğu gibi bayram hakkında da yasak bir vakit değildir. Çünkü Rafii "yağmur duası namazı" konusunda şunu söylemiştir: Bilindiği gibi namaz kılmanın mekruh olduğu vakitlerin kapsamına bayram namazı girmez.

 

BİR SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E TIKLAYIN

 

3. KILINMA ŞEKLİ