بَاب
تَرْكِ
الْوُضُوءِ
مِنْ مَسِّ
الْمَيْتَةِ
73. Ölü Bir Hayvan'a
Dokunmaktan Dolayı Abdest Almanın Terki
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
يَعْنِي
ابْنَ بِلَالٍ
عَنْ
جَعْفَرٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ جَابِرٍ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
مَرَّ
بِالسُّوقِ
دَاخِلًا مِنْ
بَعْضِ
الْعَالِيَةِ
وَالنَّاسُ
كَنَفَتَيْهِ
فَمَرَّ
بِجَدْيٍ
أَسَكَّ مَيِّتٍ
فَتَنَاوَلَهُ
فَأَخَذَ
بِأُذُنِهِ ثُمَّ
قَالَ
أَيُّكُمْ
يُحِبُّ
أَنَّ هَذَا
لَهُ وَسَاقَ
الْحَدِيثَ
Cabir b. Abdillah'ın
rivayetine göre: Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) aliye'nin birinden
gelirken etrafında sahabiler olduğu halde çarşıya uğradı ve küçük kulaklı ölü
bir oğlağa rastladı. Onu eline alıp kulağını tuttu ve (etrafındakilere): "Hanginiz
bu oğlağın, kendisinin olmasını ister?" tnıyurdu. ve (Cabir b. Abdillah),
hadisin tamamını zikretti.
Diğer tahric: Müslim,
Zühd; Ahmed b. Hanbel.
AÇIKLAMA: Bu Hadis, ölü bir hayvana dokunmaktan dolayı
abdest almanın ve el yıkamanın icab etmediğine delildir. Zira Rasulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) ölü oğlağa eli ile dokunmuş ve elini yıkadığına
veya abdest aldığına dair her hangi bir haber nakledilmemiştir.
Ebu
Davud'un bu rivayetinde hadisin tamamı yer almamış, sadece mevzu ile alakalı
kısım nakledilmiştir. Ancak Ebu Davud, lafızlarını zikretmemekle beraber, Cabir
b. Abdillah'ın bu rivayetinin devamına da işaret etmiştir. Müslim'deki rivayete
göre bu Hadisin devamı meal olarak şöyledir:
Rasulullah
(s.a.v.); "Hanginiz bunun bir dirhem karşılığı kendisinin olmasını
ister" diye sormuş; Yanındakiler: "Onun hiç bir şey karşılığı bizim
olmasını istemeyiz, onu ne yapalım ki?" diye cevap vermişler. Buna
karşılık efendimiz: "Onun, sizin olmasını İster misiniz?" diye tekrar
sormuş; Sahabiler de: "Vallahi eğer bu oğlak diri olsaydı bile kulağı
küçük olduğu için ayıplı olurdu, ölüsü ne işe yarar ki?" demişler.
Rasulullah da: "Vallahi dünya Allah'a, bunun size değersiz olduğundan daha
değersizdir" karşılığını vermiştir. [Müslim zühd 2]
Görüldüğü
üzere bu hadisin'ten maksat; dünya'nın değersiz olduğunu bir misal ile
anlatmaktır. Hadisin başlıktaki konu ile alakası sadece buradaki Ebu Davud'un
kitabına aldığı kısımdır. Zaten Hadisi kitabü'z-zühd'de de ayrıca nakletmiştir.